To, że ruch = zdrowie jest „oczywistą oczywistością”. Jednak jak zachęcić dziecko do sportu oraz kiedy jest ono gotowe do profesjonalnego treningu – już nie. W tym artykule odpowiadamy na najważniejsze pytania.
Dziecko nabywa zdolność do ruchu już w łonie matki. Jednak nie od razu przecież jest gotowe do każdego rodzaju aktywności fizycznej. Ponadto, nie zawsze łatwo zachęcić je do takiej aktywności zachęcić. Co zrobić, żeby polubiło sport i jak dobrać odpowiednią do wieku dyscyplinę?
Po pierwsze, dziecko czerpie wzory od rodziców. Dlatego, jeśli zaobserwuje, że mama lub tata lubią spacery; uczęszczają na fitness, siłownię; biegają; jeżdżą na rowerze lub konno itd., uzna to za normalne i tym chętniej będzie naśladować.
Po drugie, dziecko w wieku 2 – 3 lat nie jest jeszcze gotowe do uprawiania konkretnych dyscyplin. Nie pozwala na to ani jego rozwój psychiczny, ani fizyczny. Nie mówiąc już o tym, że szybko się nudzi. W tym wieku najlepsze są wszelkiego rodzaju zabawy ruchowe: ganianie się; wdrapywanie na proste przeszkody; rzucanie, łapanie, odbijanie i kopanie piłki; a latem taplanie w nie za głębokiej wodzie. Żeby ruch zaczął dziecku sprawiać przyjemność, dobrze też często chwalić je za udane próby – sprawny chwyt, daleki rzut czy pokonanie przeszkody oraz zachęcać do dalszych prób.
To również dobry czas na pierwsze obserwacje zdolności i upodobań dziecka. Możemy zauważyć, czy lepiej idzie mu wspinanie na kamienie, zabawki na placach zabaw lub proste ścianki wspinaczkowe, czy podbijanie piłki, a może woli pływanie. Dziecko chętniej zajmie się w przyszłości sportem, do którego je ciągnie i który mu najlepiej wychodzi.
Niezależnie od tego, młody człowiek nie od razu jest gotów do wszelkiego rodzaju wysiłku. Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej opracowało listę dyscyplin i aktywności, które można wprowadzać w zależności od wieku dziecka.
wiek | rodzaj wysiłku | przykładowe dyscypliny |
do 6 lat | zainteresowanie i oswajanie z ruchem oraz aktywnością fizyczną | zabawy ruchowe: berek, „kometka”, ringo, jazda na rolkach i wrotkach, wspinaczka ściankowa |
6 – 8 lat | koordynacja, rozwój ogólny bez przeciążania konkretnego elementu aparatu ruchowego | pływanie, taniec sportowy, piłka nożna, tenis stołowy |
po 8. roku życia | zwinność, dynamika | koszykówka, akrobatyka, gimnastyka sportowa i artystyczna, hokej na lodzie i trawie, uni-hokej, jeździectwo, lekkoatletyka: biegi krótkie, baseball, łyżwiarstwo, piłka siatkowa, tenis |
po 10. roku życia | wytrzymałość | kolarstwo; lekkoatletyka: biegi średnie, skoki |
po 12. roku życia | dyscypliny wytrzymałościowe i wymagające siły | biegi długie, bezuderzeniowe sporty walki: judo, zapasy, sumo |
po 15. roku życia | dyscypliny siłowe | podnoszenie ciężarów, trójbój siłowy, kulturystyka |
Źródło: Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej
Pełną gotowość do naszej, ukochanej koszykówki dziecko osiąga w wieku około 8. lat, jednak oczywiście już wcześniej można wprowadzać zabawy z wykorzystaniem elementów tej pięknej gry.
Kolejne pytanie to: jak często dziecko może i powinno uprawiać sport, by sobie nie zaszkodzić i odpowiednio się rozwijać? Profesjonalne treningi dla dzieci zwykle zaczynają się od dwóch zajęć w tygodniu i to właściwe natężenie ćwiczeń. Jednak młodemu człowiekowi nie wystarczy ruch w taki zakresie!
Eksperci zrzeszeni w programie „Zachowaj równowagę”, opracowali specjalną piramidę wskazującą odpowiednie zaangażowanie dziecka w zajęcia związane z ruchem. Specjalnie dla naszych sympatyków, zamieszczamy ją poniżej i życzymy sukcesów w zachęcaniu do ruchu i sportu młodego pokolenia.